Büyüyorum ..
Bunca sene hayat bana şerefsizliği,kahpeliği,dostluğun yalanlığını, hatta düşmanların daha iyi oldugunu öğretti .. Her gün bunu farklı şekillerde öğretiyor hayat .. Takmamayı , umursamamayı hatta bencil olmayı öğretiyor insanlara karşı .. Bence haklı ! bu zamana kadar bencil olmadık da noldu ? Her defasında en yakınından,değer verdiğinden kazık yiyen biz olduk .. !
Yiyoruz .. akıllanmadım farkındayım .. Büyüyoruz ama büyüdük de ne oldu ? Hala aynı kalp hala aynı duygular aynı şeffat aynı acıma .. Aynı iyiliksever ben .. !
Bitmiyor .. bitmeyecek verdiğimiz değer ! her defasında verilen emeklere yanmak .. her defasında gözyaşı dökmek ..
Nasıl bir dünya ? Nasıl bir hayat ? Bilemiyorum .. Tanıdığın dost sandığın insanlardan böylesine kırıcı sözler duymak ..
Sıkıldım dostum .. Herkesi alttan almaktan sıkıldım .. Bunaldım .. Daraldım .. Yakındır Ölümüm ..
Vuslat .. İmkansızdır karşı tarafın sevgisi .. Bilirim imkansızdır onunda sana bu denli değer vermesi .. Ucunda dostluk da olsa ..
Bilirim imkansızdır affediş .. Yaşadım .. Bilirim dostum bilirim..
En iyi dost .. Şiirlerim oldu her zaman .. bir kez olsun kırmadılar beni .. bir kez olsun yalnız bırakmadılar her defasında bırakıyorum yazmayı desemde ..
Ve yine anladım hayat .. İnsanın en iyi dostunun KENDİ olduğunu ..
Son kez hatırlattın sağol .. !
