Ask Tadinda..

Ask tadinda bu aralar her sey. Aradigimiz her seye ''ask'' diyor tum dilekler. Icimizdeki anlamsiz bunaltinin bas nedeni de''ask''sizlik. Degmeyecek olmasi nafile. Sadece ''ask'' istiyor yuregimiz. Nedensiz, sorgusuz, sualsiz. Acisini bile bile, hissederek. Aslinda ne istedigimizi bilmeyiz konu ask'sa. Bosluk ve karmasa cabasi. Eskiye bakariz bir de yeniye. Umutsuzuzdur cogu zaman. Zaten ask da umutsuzluk degil midir? Aci cekecegini bile bile o kaosun icine dusmek istemek.. Baslica kendinden vazgecmek ve umutsuzluga yol acmaktir..
Aradigimizi bulamadigimiz an baslar umutsuzluk askta. Hemen '' ask diye bir sey yok'' kelimeleri basrollerde dilimizde. Hayir, vardir ask. Sadece bulamadigin icin yok sayiyorsundur. Civisi cikmis su dunyada, gercekten seven ve ask dedigimiz asklar vardir elbet. Sen bulamiyorsundur o kadar! Umutsuzsundur cunku. Guvensizsindir kendine. Ask vardir, en okkalisindan, en acisindan.. Cilesini, acisini cekmek, alev alev yanmak cabasi. Yureginin icinde kopan firtinalari dindirmek istemek cilesi.
Aslinda umutsuzluk asktan degil, nankor insanlardan. Sana ask ihanet etmemistir insanlar etmistir. Sen aski tek bir insan olarak goruyorsun cunku. Ask gorunmezdir. Icindedir. O icini yakip kavuran sey asktir. Sen onun terketmesine uzulmuyorsun ki, icindeki yanginin acisinin yakmasi sonucu cekiyorsundur bu asksiz bunaltiyi..
Bir tek ask aldatmaz seni. Herkes gider, herkes siler ve reddeder seni ama ask seninledir. Yalniz kaldiginda anlarsin bunu. Aski layik gordugun insan yoktur yaninda fakat ask seninledir. Bazen burnunun ucunda bazen cok uzaginda. Aynaya baktiginda belki de.

Eskileri hatirlarsin. Ask sandigin, aska layik gorup degmeyen aci hatiralarini.. Hatta ''Bir donebilsem geriye, bir donebilsem'' sarkisini dinlersin Ayla Celik'ten. Ne kadar geriye donmek istesende; izlenmis ve oynanmis bir filmi ayni ruh halinde oynayamazsin. Hatta umudun olmasa da, umutsuz bir sekilde bazen geriye donersin. ''Bazen geriye donmek daha iyidir, ayni hatalari yapmazsin'' diyenlere aldanirsin. Acini unutmak adina ama yapamazsin. Sadece karsi tarafa aci vermekten baska...

Askta bu kadar umutsuz olmamalisin. ''Olmuyorsa zorlamamak pisirik insanlarin isi, ben zorlarim'' diyeceksin Atilla Ilhan gibi.Gecmisi birakip gelecege bakarak her seyi yenileyeceksin. Hayati, aski, arkadaslari yenileyeceksin. Taa ki, degecek insanlari buldugunu anladigin an, hayati durdurup orada yasamaya karar vereceksin. Istersen 50 yasinda ol bunu yasarken. Hayat o yastan itibaren baslasa bile guzel. Bu sure zarfinda kimler o yasa kadar seninle olmus, gormus olacaksin. Hayati yeniledigini de farkederek.

Askta umutlu ol. Aynadaki ve icindeki aska sahip cikman dilegiyle..

rojdda
rojda002@gmail.com

Kocaman bir selam, kocaman bir tesekkur ve iyiki varsiniz canim okuyucularim!

Herkese kocaman bir gulumsemeyle selam diyorummm :))
Finallerin bitisini kendi capimda kutluyor ve sonuclarin iyi olmasini temmenni ediyorum. Kendiminkini degil sadece tabiki, oyle egoist biri degilim bi kere! hih! Herkesin ki cok iyi gecer umarim. Cunku alttan ders almanin cilesini cok cok cok iyi biliyorum. 9 tane ders alan benim cunku ve o derslerin cakismasi insani zaten yaslandiriyor epey. Tabi bu okulu 4 senede bitirmek isteyen benim gibi genclerin isi. Uzatmak isteyen, parasi bol olanlar keyif. Eee bir de benim gibi babasi olanlar icin gecerli. Bir tane dersim kalsa hemen '' uzayacak degil mi okul? hemen aliyorum seni okuldan'' diye muhabbetlere baslar. Aman Allahim! Ne olur beni bununla sinama Yarabbim..
Neyse canlar. Acaaayip yazmayi ozledim. O kadar bunaldim ki her gun uykusuz kalip Hakan hocanin sesini dinlemekten anlatamam. Bir de zaman yetmiyor. Adamin 2 3 aylik anlattigi derslerin ses kayitlari. Eee hepsi toplam kac saat ediyor bileniniz var mi? Tabiki hayir. Cogunu dinleyemedim bile oyle girdim sinava. Zaten acayip bunaltici seyler bosver dayi. Eee hayat nasil gidiyor genclik? Valla benim tatilimin ilk gunu olmasi sebebiyle hemen elime romanimi aldim ve okumaya devam. Tabi gidip yeni yeni ciciler, kitaplar da aldim. Kendime kultur yuklemesi yapiyorum :) Yazmaktan bahsediyordum yine sapti konu. Arkadas, kimseyi ozlemedim bu kadar yahu yazmayi ozledigim kadar. Canim darlaniyor, bir bunalima giriyorum anlatamam. Safak saya saya bugunlere geldik ve hemen canimmmm bloggerime oturdum. Sizleri de ozledim tabi. Maillerimi ozledim. Bana herkesin mail atisini, dertlesmelerini ve benimde cozum sunabilmeyi ozledim. Acikcasi yazmayi ve okuyucularimi baya seviyormusum bunu anladim bu kisa sureli ara da. Ben yazmadan yasamam bunu cok iyi biliyorum artik. Iyiki sizler de varsiniz ki beni okuyup bana daha cok motive veriyorsunuz. Aslinda en buyuk tesekkur sizlere. Cunku beni okumak ve bana katlanmak kadar zor bir sey yok hayatta. Kendimi biliyorum cunku cekilmez bir insanim. Ve siz cekmeyi basariyorsunuz. Helalllll size dostlarrrr :)
Bundan sonra beraberiz yavrucaklarim. Acayip seyler birikti bir bilseniz agziniz acik kalir. Hepsi tek tek gelecek. Ah bir de benim bilgisayarimin sarj kablosu gelse de, bende klavyeme kavussam! Boyle olmuyor uzaktan uzaga...
Sizleri seviyor ve yarin gorusmek uzere diyorummm
Selametle

rojdda

Kalmak ya da gitmek.. Sec birini!

gitmek mi  daha zor kalmak mi? yoksa kararsizlik mi en kotusu? Bilemedim..
Kalirsam, savasmak baya yoracak beni..
Gidersem, her seyi geride birakip arkama bakmayacagim;  gibime gelse de cok zor olarak biliyorum.
Kaybedecek hicbir seyi kalmamis insanlara bakardim eskiden, 'Nasil yani?' derdim. Illaki kaybetmekten korktugun ufak da olsa bir sey vardir diye dusunurdum. Fakat anladim ki, gercekten kaybetmekten korkacagin hicbir sey olmadigi zaman gozun karariyor her sey yapabilecek seviyeye gelebiliyorsun. Bir canin var, onu ortaya koyuyorsun. Kumar gibi. Bildigin kumarda oynuyorsun sanki, hayatla catisirken. Nasil bir duygu oldugunu merak ederdim canini ortaya koymanin.. Ama degecek hicbir sey olmadigini anladigim an hayatin en aci ani oldu belki de. Insanlar sadece seni an'ini yasamak icin kullaniyorlar bu belli. Basina bir sey gelse kimin haberi olacak allah askina? Ben oluyordum hastaliktan, kim arayip sordu halini hatrini? Cevap; hic kimse. Yani bu dunyada hic kimsesin sen! O gunluk gordugun insanlar sadece o gunlerde kalacak. Sorun kimde bilemiyorum, ama cogu bende oldugu kesin. Dostluklarin bir omur boyu oldugunu zannederdim ama dostluklar bile bir gun bitebiliyormus bunu ogrendim.
O yuzden gitmek daha kolay kalmak zor. Zor, cunku birini deli gibi seversin ama onunla goz goze gelirsin ya ara sira o ortamda; yanar canin. Zordur kalmak bilirim. Gormesen bile bir sure kopar firtinasi sende. Dinmez yureginin gozyaslari. Gitmektir kolay olan dostum, sende git.. Git ki yureginin acisini dinlendirecek bir siginak bulur seni..

rojdda

Sastim da kaldim!..

Insanlarin konusmaktan baska bir sey yapmadiklarini ogrendim haci. Yahu oyle bir noktaya geliyorsun ki sinirlenmemek elde degil. O bir sey degil karsindaki dostunu da sakinlestirmek cabasi. Sinek bile mide bulandirir derlerdi, vallahi de dogru. Senin hakkinda atip tutan insan bos insan. Bunu biliyorsun. Ama hazmedemiyorsun ki.. Neden konussun arkandan? O bir sey degil kirk kisi gider ona inanir yani. Sana inansa ona gam yemezsin. Hadi her seyi kenara biraktim da , bu insanlarin %90 ninin isi gucu olmadigini anladim bu olaydan. Yani, kafasini kasiyamayacak kadar yogun olan adam neden senin arkandan atip tutsun ki. Hemde her dakika. Pes!
Hayir, hic bir seye uzulmuyorum. Her insan konusabilir arkamdan. Alinmiyorum. Cunku herkes herkesi sevmeyebilir, yorum yapabilir yani kil oluyorum bu adama diye. Fakat en yakin arkadasinin senin masanda otururken gidip baska masaya senin hakkinda atmasi da ayri bir tuhaf. Kime anlatsam boyle malozlari sen buluyorsun Roj diyor. Hakli millet. Herkese sicak kanli davranirsam olacagi bu. Yazariz dedik, gozumuz alcaklarda olsun dedik, kimseyi incitmeyelim biz incilelim dedik. Dedik de dedik noldu anasini satim. Tekmeyi yiyen biz olduk. Henuz biz olmadik aslinda ben tekme attim hayatimdan cikartarak. Ama yasadigim en agir tecrube oldu bu bir daha da unutmam asla. Insanlar senin hatalarini onlarla iyiyken biriktiriyorlar adeta, gunu gelince bam bam bam arkandan! Yuzune de degil arkandan. Yuzume soylese ozur dilerim belki, ama yok cesaret yok.
Biraktim dayi. Artik belli insanlarla muhatap olurum orda kalir. Su sanal ortam kadar da gicik bir sey yok zaten. Her sey bunun basinin altindan cikmiyorsan bende Roj degilim. Teknotolojik ozurlu insan.
Selametle
rojdda

Beklentisiz hayat oh ne güzel yan gel de yat!..

Selaaammm. Valla çok üzgünüm ama bunalım modlu bir yazı yazıcam. Hemen öyle Selaaamm deyişime bakarak "ay bu kız ne neşeli" sakın ha deme. Evet neşeliyim ama hayatta üzücü şeyler olmadan olmuyor. Daha doğrusu benim yakamı bırakmıyor hüzün. Çok sevmiş beni. Beni zaten bir tek hüzün seviyor. Aman sevsin sevsin. Hiç değilse kendimi böyle avutayım. Valla hayatı artık sallamamaya karar verdim canlar. Cidden! 2011 de bıraktım beklentileri. İnsanlardan beklentileri bırakalı bir huzur doluyum, bir huzur doluyum ki sorma. Denemeni tavsiye ederim. Meğer ben 22 senedir bunun sıkıntısını çekiyormuşum. 22 Yaşımda akıllandım valla. Beklenti yok sıkıntı yok. Hem beklentiyi bırakınca var ya, artık insanlar sana dönüyorlar o beklediklerini bir bir yerine getiriyorlar. Bende bunu deneyince gördüm. Daha bir rağbetteyim kız. Valla bak. O yüzden huzuurr huzuurr huzuuur diyorummm.
Şimdi diceksin ki hani bunalımlıydın. Gayet mutlusun. Ya mutluluk işin fiyakası arkadaş. Bu hafta sinir olduğum o kadar olay oldu ki. En yakın sandığım insanlar benimle 2 dakika küsünce arkamdan atıp tutmaya başlamışlar. Valla şoka girmedim değil, girdim. Tamam o insan benim için fazla önemli olmayabilir ama, amaaa kalkıpta benim arkamdan konuşup yüzüme gülecek adam olamaz! Yakarım bu gezegeni..!! Bunları hesabı var ya, zamanı gelince öyle bir sorulacak ki.. Şuan sadece sınavlara adaklanmış durumdayım. Bu arada finallerde belli oldu. Yusuf yusuf zamanları geldi çattı. Henüz çalışmaya başlamış değilim, sadece not geçirme derdindeyim ama başladım sayılır. O yüzden biraz içim rahat ne diyim. Darısı başına komşum.
Dediğim gibi 3 altın kural var.
1. hayatı sallamayacaksın
2. beklentileri sıfırlayacaksın
3. kendini önemli işlerine odaklayacaksın

Senden mutlusu olursa gel tükür lan suratıma.
Hadi eywallah
rojdda

Yeni yıl deyince akla ne gelir? Tabisi ben !!

Eveeet.. Yeni bir yıla girdik değil mi beyler bayanlar. Giremeyenler var orası ayrı tabi ki. Ama ben hevesle beklediğim için 2012'yi bir hevesle girdim. Uykulu bir halde girmiş olsamda hoşgeldin yeni yıl. Eksik yoktur umarım, herkes burdadır. Çünkü gerçekten iyi hissediyorum bu sene kendimi. Her ne kadar yaşlanmış olsakta bir kat. Evet, yeni yıl deyince benim yeni yaşım tartışılmaz oluyor. Hatta şuan 21'in son dakikalarını yaşıyorum desem tam cuk oturur yani. Ne yapim? Sevmem aslında doğum günlerini falan. Ama herkes gibi özel bir gün olarak benimde içimde ukte kalmasın diye kutlayanlar ve kutlamayanları ayırıyorum. Elimde değil ki? Kim seviyor beni kim sevmiyor anlıyorum şıp diye. Aslında facebook da olmasa kimse kimseyi hatırlayacak değil ya, işte bizimkisi de laf. Böyle de dememek lazım. Orda üst kısımda bangır bangır falan kişinin bugün doğum günü yazsa da, üşenipte o duvara giripte kutlamayan tip çok. Yani neymiş, facebook bile kurtaramıyormuş kimseyi. Neyse. Konu sapmadan duramıyor zaten.
Burası benim günlüğüm gibi oldu. Hatta gibisini at, kendimi ancak blogger'mde ifade edebiliyorum. Bazen arabesk, bazen durgun bir deniz, bazen çılgın romantik.. Sizde elbet farkediyorsunuzdur. Ama şimdi tercüman olmuyor da değilim her kesime. Milliyet Blog da daha ağır, burada daha gençlere hitap ediyorum. Bununda konumuzla alakası yoktu ama işte dipnot olarak geçeyim dedim.
Ne diyorduk? Yeni yıl yeni yaş diyorduk. Sorma dayı. Bu aralar hele ki 22 sayısı bana çok gelmeye başladı. Nedendir bilemiyorum. Hep böyle sene başlarında bir tedirgin bir tedirgin fenalardayım yani. Millet diyor ki daha yaşın kaç, yeni yıla nasıl giriyorsun hale bak tipe bak diye sövmeye hazırlar sanki. Biriniz de sormuyorsunuz ki neden böylesin sevgili rojdda? Abi yaşlanıyoruz işte. Tedirgin oluyorum ister istemez. Moruklaştım sanki. Yaş 22 de gel sor bakim yaşının güzelliğini yaşayabiliyor musun diye. Yaşatmıyor ki şu insan milleti. Her dakika tedirgin olursun tabi. Bu sene hangi kazıkları yiyeceğiz sırtımıza diye. Açıkcası sevmiyorum şu yaş muhabbetini. Ama çok kompleks yaptığımda belli olmuyor değil.
Neyse sevgili dostlar sevgili okuyucular. İyice saçmaladığımın çok farkındayım ama tamamen içimden geleni yazdım. Umarım beğenirsiniz ve umarım 2012 ye girmişsinizdir. Görün bakın rojdda dedi dersiniz. Bu yıl altın yılı olacak. Bu arada, iyiki doğdum yahu. Bir kişi de demedi şu yazıyı okurken. Pes valla size !
Hayddiii selametle
rojdda