Çok ufak şeylerle mutlu olabilmeyi bilmeli insan .. bu aralar sanırım böyleyim .. en ufak şeylerden mutluluk duyabiliyor haz alabiliyorum .. Örneğin : Sevgili Elif Şafak'ın yeni kitabı .. Firarperest ! bugun elime aldım ve herhangi bir sayfasını açarak okumaya başladım . Sanki hissetiklerimi yazar olmuş .. öylesine sürüklendim ki okudugum kitabı erteleyip bu kitaba başladım .. Aynen şunu diyordu cümleler ;
Adam ve kadın, uzun süredir evliler. Seviyorlar birbirlerini orası kesin . Ama eskisi gibi değil. Zaten nicedir hiçbir şey eskisi gibi değil. Eskiden sevdalar daha mı tutkuluydu, hasretler daha mı derin? Sevgilinin saçının bir teline ne şiirler yazılırdı hani. Bir kez görmekle ne kadar çok sevilirdi insan ... Uzaktan da sevilirdi yar. Mümkündü. Hem mümkün hem imkansızdı aşk. Hayatın bir parçasıydı dokunmadan sevmek. Yaklaşmadan. .. Elif Şafak/ firarperest .
Öylesine derinden yaralandım ki şu cümlelerde anında kapattım kitabı . İşte aşkın tanımı dedim içimden . Asla yaşamayacağımız aşktı ..
Mutluyum yinede . Aşkı yaşıyor sanmama değil , kendimi sevmeme okuduğum ögrendiğim herşeyi kendime yüklemeyi seviyorum . Kendimi değer vermeyi, şımartmayı ..
Evet çok mutluyum kendimle yalnız ve kitabımla :) İsteyen herkes buyurabilir , mutluluk paylaşılmak için vardır :)
Rojda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder