Hmmm neler birikmiş bir bakalım ömrümüzde ..
Uzun zamandır yazmamanın tek avantajı bu olsa gerek ! Birikmiş o kadar çok şey olması .. Blogumu ilk kurdugum gün ki sevincimi hatırlıyorum . 7/24 açıktı sitem ve herkese duyurmakta cabası .. O zamanlar tek ortağımdı tek dostum blogum. Her gün yazar günde 5 6 tane yaz çıkarırdım . Tabi o zamanların yaşanmışlığının verdiği üzüntüler, yeri gelir sahte gülücükler ve sahte mutlulukların yazıları ..
Şimdi o günlere baktığımda sadece koca bir ' APTAL ' lık görebildiğim gülücükler var . Belki de beni bu seviyeye getiren günler . Güvenin kolayca olmadığı ve olmayacağı günler .
Hakikate şu dünyada en güvendiğimiz insan bile fesatlık düşünüyorsa arkamızdan, cidden kendimizden başka güveneceğimiz insan yok demektir ! Ya ben bu dünyada seçilmiş bir insanım, ya bu dünyaya ait değilim, ya da insanların hepsi aynı ben bir garip davranıyorum . Bilmiorum gerçekten bilmiyorum .
Çok ilginç ama neden en iyi insan bile böyle ? Ben mi yanlış anlıyorum bende mi bir suç var ? .. Çok garip!
Ama artık yargılamıyorum .
Büyüdükçe insanlara daha az ihtiyacım olduğunu anladım son günlerde . Kimseyi istemiyorum yada kimseye muhtaç değilim ALLAHIMA ÇOK ŞÜKÜR ! ama nedense bir boşluk cabası içindeyim .
Bazen öylesine yalnız kalmak istiyorum ki , kimse rahatsız etmesin kafamı dinlim diyorum . Olmuyor ! İlla ki bir kapı çalıncak bir çıt çıkacak ! yada bir korku olacak !
Ah hayat ! 2 sene bir an önce bitsin de kendi hayatımı kurayım . Buna izin ver !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder