Duyuyorum. Hakkımda ne konuşulursa konuşulsun bir bir duyuyorum sessiz konuşmalarınıza rağmen. Fakat sadece gülüyorum, çünkü susan bilir ki konuşursa kimse kaldıramaz. O yüzden sadece gülüyor ve yüreğime tepkimi yansıtıyorum. İnsanlar büyüdükçe olgunlaşmıyorlar, aksine çocuklaşıp daha çok varoşlaşıyorlar bence. Günümüzde kaldı mı arkadan konuşup kazık atmak ya da dost görünüp aslında içten içe karşındakini bitirmek… Kalmaz mı? Gün geçtikçe artıyor. Yapılan kavgalar, tartışmalar, konuşmalar varoşca olup, geride geçmişteki güzel anıları bile bırakmıyorlar sözleriyle, gözleriyle. Bu kadar kolay yani onlar için silmek. Bu kadar basit karalamak bir sayfayı… Bu kadar kolay dostuna iftira atmak ve bu kadar kolay hayatına birini aldığında dostunu silmek, süpürmek olanı biteni. Nedir bu? Bir ego mu? Ya da kendini beğenmişlik mi? Yok yok, bu basbayağı sahtelik! Maskesini sonradan düşüren bir sahtelik. Madem öyle, madem sahtesin; söyle o zaman en başından göster kendini. Ne diye o kadar zaman kendin olmayan bir hayalete bürünmek zorunda kalıyorsun ki? Kasma bu kadar rahatla, gevşe .. Olduğun gibi davran, belki daha çok severim seni bu sahte halinle…
İnsanlar neden hayatımıza girmek için bu kadar çaba sarfederler? Bizim kara kaşımıza kara gözümüze mi, yoksa hayatımızdan çıkmayı planlayıp canımızı acıtmak mı? Aşkta da dostlukta da bunu mu ilke edinirler? Sebepsiz yere kıskanmak, izini kaybettirmek bunun için midir?... İnsanların anlaşılmaz varlıklar olduğunu bilirdim. Fakat hayatımıza girip, hayatımızı mahfedip sonra çekip gittikten sonra; köprünün altından o sular aktıktan, yaşam değiştikten sonra dönmenin manası nedir bilemiyorum. Günümüz ilişkileri… Hem aşk hem dostluk hemde aile. Çok vasat bir durumda. Etrafıma şöyle bir bakıyorumda, hem aşk ilişkileri hemde dostluk ilişkilerinin sahteliklerini görmekle hiç zorlanmıyorum. Çok seven de aldatıp terk edebiliyor hiç sevmeyende. Ya da çok seviyor gibi görünüp sonradan maskesi ortaya çıkan da olabiliyor. İşte benim sitemim de bu! Neden maske takmak zorunda insanlar? Neden dostum deyipte sırtından bıçaklamaya hazırlanıyorlar? Ya da neden seni seviyorum, ömür boyu seninleyip deyipte yarı yolda bırakıyorlar? Anlamıyorum…
Her insan bir olamaz tabiki, ama her insan karşısındakini acıtacak kadar gaddar da olamaz. Bazen kendimde artıyorum suçu, çok yüz verdim diye; bazen de neden suç bendeki ne kötülük yaptımda bunları görüyorum diyorum. Hiç kırmasanda bir insanı bazen insanlara fazla iyilik ters tepki yaratıyor. Yaşasın kötülük demeye bırakıyor yerini. Yazık… Günümüzdeki her şeye yazık der oldum. Yapılan savaşlar, insanlar arasındaki gerginlik, bozuk ilişkiler vs. her şey bozuluyor gittikçe dünyada! Anlam veremediğimiz ve veremeyeceğimiz gibi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder