24 Ağustos 2010 Salı

İçimdeki Karadenizde boğulmak nasipmiş ..

Benim canım bloguma selam

Sıkıcı tatilimin sıkıcı oyunlarından bunalarak ve hasta yatağımda yazıyorum sana . İnsanların aslında göründükleri gibi olmadıklarını, beni yetiştirenlerin bu şekilde yetiştirdikleri gibi olmadıklarını öğrenerek ilerliyorum hayatta. Daha neler görücem beklide dur bakalım . O kadar şaşırıyorum ki artık her uyandığımda aynı insanın farklı yüzünden , olamaz bu .. Bu insan böyle olamaz diye diye tekrarlıyorum gün boyu belki 40 kere söylersem olamaz gerçekten diye ..

Şaka gibi bir karadenz tatilindeyim dostum . Herkes çıkarcı herkes dedikodu peşinde . Bu milletin işi gücü yok mu diye sorar oldum gerçekten . Sıkılmıyorlar mı insanların hayatlarına burunlarını sokmaktan anlamış değilim . Ya da ne bilim hiç mi utanmıyorlar birilerinin yuvasını yıkarken dilleri veya onun bunun hakkında yalan dolan saçma sapan abartılı şeyleri konuşarak ne elde ediyorlar ne gelir geçiyor ellerine anlamıyorum, eğer meslekleri buysa .

Tabiî ki insan önce kendini sorgulamalı ama ben hayatta birine haksızlık etmiş değilim yada birinin yuvarsını yıkmaya çalışmadım yada o böyledir o şöyledir demedim görmediğim halde . Biliyorum çünkü bende yaşarım gün gelir diye ..

Geçenlerde bir komşu geldi bize . Kendi kızı da vefasız bir herife kurban gitti . Ne güzel de kızdı. Su gibi . Mesleği de elinde . Ayrıldı . Buranın dedikodusu sardı etrafı kız buraya giremedi dedikodudan. Gitti uzaklara kurtulamadı milletin dilinden. Kadın akıllanmış . Hani o dedikodu yapan kadın. Eeee tabi kızının başına gelinde sus pus otur inzivaya çekil . Ulan kaç kişinin yaktın canını tabi kızının başına gelir ..

Hayat ders imtihan dünyası. Kadın akıllandı akıllanmasına ama olan kızın hayatına oldu yazık . Tabiî ki biz yapmıyoruz diye bizimde başımıza gelmicek değil. Hayat bu insanları tanıyamıyoruz. Tanınmıyorlarda çünkü . İnsan kardeşine güvenemezken onu tanıyamazken başka yabancı bi adamı nasıl tanıyabilsin .. Bilmiyorum hayatta değişmeyen tek şey benim heralde. Anlamıyorumda bu dünyanın kanununu. Farklı bir dünyadan mı geldim ne ? O da belirsiz .. Ne desek boş . Boşu boşuna da parmaklarımızı yoruyoruz belki yazarak. Çünkü ne ben değişebilirim ne de insanlar değişebilir .Dünyanın kanunu bu ..



Bekleyip göreceğiz beklide güzel günleri



Rojda

18.08.2010

Hiç yorum yok: