11 Ocak 2012 Çarşamba

Sastim da kaldim!..

Insanlarin konusmaktan baska bir sey yapmadiklarini ogrendim haci. Yahu oyle bir noktaya geliyorsun ki sinirlenmemek elde degil. O bir sey degil karsindaki dostunu da sakinlestirmek cabasi. Sinek bile mide bulandirir derlerdi, vallahi de dogru. Senin hakkinda atip tutan insan bos insan. Bunu biliyorsun. Ama hazmedemiyorsun ki.. Neden konussun arkandan? O bir sey degil kirk kisi gider ona inanir yani. Sana inansa ona gam yemezsin. Hadi her seyi kenara biraktim da , bu insanlarin %90 ninin isi gucu olmadigini anladim bu olaydan. Yani, kafasini kasiyamayacak kadar yogun olan adam neden senin arkandan atip tutsun ki. Hemde her dakika. Pes!
Hayir, hic bir seye uzulmuyorum. Her insan konusabilir arkamdan. Alinmiyorum. Cunku herkes herkesi sevmeyebilir, yorum yapabilir yani kil oluyorum bu adama diye. Fakat en yakin arkadasinin senin masanda otururken gidip baska masaya senin hakkinda atmasi da ayri bir tuhaf. Kime anlatsam boyle malozlari sen buluyorsun Roj diyor. Hakli millet. Herkese sicak kanli davranirsam olacagi bu. Yazariz dedik, gozumuz alcaklarda olsun dedik, kimseyi incitmeyelim biz incilelim dedik. Dedik de dedik noldu anasini satim. Tekmeyi yiyen biz olduk. Henuz biz olmadik aslinda ben tekme attim hayatimdan cikartarak. Ama yasadigim en agir tecrube oldu bu bir daha da unutmam asla. Insanlar senin hatalarini onlarla iyiyken biriktiriyorlar adeta, gunu gelince bam bam bam arkandan! Yuzune de degil arkandan. Yuzume soylese ozur dilerim belki, ama yok cesaret yok.
Biraktim dayi. Artik belli insanlarla muhatap olurum orda kalir. Su sanal ortam kadar da gicik bir sey yok zaten. Her sey bunun basinin altindan cikmiyorsan bende Roj degilim. Teknotolojik ozurlu insan.
Selametle
rojdda

Hiç yorum yok: