Sıkıcı ama aynı zamanda mutlu haberlerle dolu bir günden herkese merhaba. İzledim, gözlemledim, birazda içimde kalanları toparladım ve yazmaya başlıyorum. Hayatımda o kadar gereksiz insan var ki bazen " neden suskunsun Rojda?" dediklerinde içimden " muhatap oluncak insan mı var? çocuk hepsi" diyesim geliyor ama kalp kırmak benim değil karşımdakilerin işi. O yüzden susuyorum işte. Bakıyorumda , herkesin farklı bi muhabbeti farklı amaçları farklı uğraşları var.. Neden hepsi bana çocukca geliyor? Ben mi çok olgunum? Yaşadıklarım bu kadar ağırmıydı da, şimdiki konuşulanlar bana basit geliyor.. Hadise diyor ya " çocukken oynardım ben bunları" aynen öyle dostum . Çocukken bile oynayamadım ben bunları. Hayatla başka mücadele münakaşa içerisindeydim. Bu sayede bu ben oldum. İyiki de olmuşum . Yoksa anlamsız rekabetin içinde, anlamsız sürtüşmelerin laf vermelerin peşinde olucaktım . İyiki asaletim var da susuyor her lafa verilcek cevabımızın karşımızdakine bağlıyoruz . Yoksa önümüze gelen her insana tabiri caizse " simple " tarzındaki herkese ağzı dalaşına boş muhabbetine girerdik . İyiki bloggerimiz var da , içimizi döküp yüreğimizin bir çarptığı insanlarla paylaşabiliyoruz .
Seviyorum insanları sakın yanlış anlamayın . En komik halleriyle ( bu halleri ) , en azı halleriyle , en acımasız halleriyle de ..
Hoşcakalın
Rojda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder