18 Mayıs 2011 Çarşamba

Rezil bir eğlence akşamı

Gün geçtikçe çok daha sönüyor duygularım ... Her şeye karşı ! İnsanlara, olan bitene, umutlara, inançlara..
Tanıdıkça insanları gün geçtikçe soğuyorum cidden. Güvenim sıfırlanıyor, inancım kayboluyor. Yeter artık tanımak görmek istemiyorum . Ve şunu da anladım ki dün gece artık kimseye ısrar etmeyeceğim.İnsanlar onlara ısrar ettikçe kendilerini ne sanıyorlar anlayamıyorum. Kimse sultan değil, padişah değil beyler bayanlar. Bir insan size ısrar ediyorsa size verdiği değerden kaynaklanıyordur. Ama doğru ! İnsanlara değer de vermeyeceksin .
Dün gece Beykent Üniversitesi Şenliklerinde eğlendik fakat soğuk ve ayakta durmaktan dolayı pek keyif alamadım açıkcası. Ama kocaman bir ders aldım insanlarda çok teşekkürler verdikleri için .

Hiç yorum yok: