24 Aralık 2011 Cumartesi

Hayat - Yeni Yıl- Var Mı Lise Arkadaşların Gibisi? Bu 3lüyü seviyorum

Gri tadında her şey. Tozpembe olan hayat, önce siyah sonra beyazdı gözümde. Artık gri olmaya başladı. Sanırım 2011 yılı sonunun verdiği bir tonlama oldu. Bence böyle iyi. Tam kıvamında. Ne siyah ne de beyaz. İkisi de gözümü alıyordu zaten. Bu yüzden uzağı görememe bozukluğu oluştu ya zaten. Şuan iiyi ama ne yalan söyleyeyim. Sevdim bu rengi. İlk kez hayatı sevdim. İlk kez bana bir iyilik yaparak kıvamını verdi. Aferin lan hayat. Sevdim seni kankam..
Artık öyle aşırıya kaçmıyorum. Mesela; kimsenin dostu olmuyorum. Kimse de benim dostum değil. Böyle kafalar daha kıyak. Ne ben kazık yiyorum  ne de karşı taraf kazık görebiliyor benden. Aslında artık kaldıramadığım için bıraktım tüm bunları. Kimsenin dostu olamayacağımı anladığım için. Bu yükü taşıyamadığımı görünce vazgeçtim her şeyden.. Çünkü hem kıskançlık, hem verdiğin sözleri tutamama, hem hep bana hep bana; bu 3lü içinden çıkamıyor insan. Bu yüzden salla'dım gitti. Artık dost yok, böylelikle düşmanda yok. Çünkü bakıyorum da, en büyük düşmanın hep en yakınların oluyor. Benim lisede bir arkadaşım vardı adı Rabia. Ya tamam kötülüklerimiz de oldu birbirimize. Kırdık üzdük dövüştük saç saça baş başa girdik. Ama hiç bir zaman beni kötü bir duruma sürüklemedi. Aksine hep iyi tarafaydı. Sigara içerdi, bana "ben içiyorum asla sen içmeyeceksin" derdi. İyiliğimi isterdi. Var mı böyle insan şimdi? Yok arkadaşım. Üniversitede yok! Ben lisedeki arkadaşlarımı özlüyorum ne yalan söyleyeyim. Üniversite ortamı başkadır diyen insanlara sadece" Hadi laayynn ordan" diyebilirim. Tamam birbirimize gıcıktık lisede, laf sokardık vs vs. Ama ayrıldığımızda anladık ki bizim bizden başka "kardeşimiz" yokmuş.. Gerçekten öyle.. Ergenlikti bizimkisi de bakmayın. İnsan çekemez kıskanır gıcık olur vs. Geçti gitti. Şimdi sokakta görsek birbirimizi 40 yıl görmüyormuşuz gibi sarılır birbirimize. Hangi üniversite de var lan bu? Hiçbirinde. Var diye karşıma kimse de çıkamaz valla. Onun yalan olduğunu bir ıspatlarım ki şaşar kalır. Devir çıkar devri olmuş. Paran var mı en iyi arkadaşımsın, araban var mı adamsınn, paran mı yok kuzenin bile bakmıyor suratına. Bırakın bu işleri.. Bu yüzden bıraktım artık dost most hikayelerini..
Yeni yılın herkes için bir umut kapısı olduğunu biliyorum. Herkesin yeni yılda tüm dilekleri gerçekleşir inşallahh.. Ama bir şartla! Eskileri ve gereksizleri 2011 de bırakmak koşuluyla.
Hadi selametle
rojdda

Hiç yorum yok: