Miras

Sevmişim...Kalbimde Olmadığını Sanmışım...O Kadar Ufak Bir Kalbe Sığdıramamışım Ben Seni...Tırnaklarımın Ucundan;Sacımın En İnce Teline İşlemişim Islak Tenini...Büyük Sevdaları;Ufak Kalbe Sığdıranlar Utansın...Bugün Tekrar Duydum;Pişmanlığımın Sesini...Yalan Değil...Suçlu Değilim!!Ama Suça Alışkınım.Elimdeki Güzelliklerin Değerini Bilemeyecek Kadar;İnsafsızlığın Sokağında Yaşamışım...Çok Pişmanım.Yanlış Dersler Çıkarmışım;Varoş Semtlerin Sevdalarından...Adamlığı; 'Sevmemek',Kaliteyi 'Sevilmek' Sanmışım...Ben Kendi Kalbimi;Kendi Ellerimle Asmışım.Meğer Ne Aptalmışım...Çok Pişmanım...Bir Uçurumun Kenarındayım...1 Adım Atsam Sen,1 Geri Çekilsem Hayat...Adım Atasım,Koşasım Var!Senden Gelecek Her Şekillerdeki Ölümlere...Benmiydim Seni Yarı Yollarda Bırakan?Benmiydim Beni En Ucuz Şekilde Satan!Bendim...Bunu Söylemek Yakmıyor Canımı?Her Gün Aynadaki Yansımadan Utanmak Kadar Acı Değil;Dürüst Cümlelerim...Bak;Elimdeki Silahın Ucundaki Kanda 'Pişmanlık Fısıldıyor',Bak;Beni Vuran Silahın Markasında 'Kendi Adım Yazıyor'...Ben;Beni Sevemezken Seni Çok Seviyormuşum;Cümlesinin Notalarında Haykırıyor...Pişmanım Desem...Desem...Desem...Bu Köhne Hayatta;Yaşamayı Göze Alıp Korkusuzca Varolmaya Nefes Alırken,Seni Sevmekten Nasıl Korktum?Hala Anlamıyorum...Gitmen Gerekiyormuş;Adamsızlığımı Yüzüme Çarpman İçin...Yokluğunda 'ADAM' Oldum Desem?Ne Fayda...Şimdi Adamca,Delikanlıca,Yüreklice;Seni Çok Seviyorum!!Diyorum...İster Duy İster Duyma...Ben Kendimi Hapsettiğim Yalnızlık Çukurundan;Çıkmasını da Bilirim Zamanla...İşte Bundan Pişman 'Değilim'...Verdiğin Dersi Anladım Ey Kahpe Hayat!Bize En Yakın Düşman;Yine 'Bisiz' Aslında...Ağlayanda Bisiz Ağlatanda...Korkusuzluğu;Dünlerimizdeki Korkuların Derslerine Borçluyuz...Biz Korkaklığı Hayattan Öğrendik,Mirasıydı Bize Süslü Kahpenin.Şimdi Miraslarımızın Adını YALNIZLIK Koyuyoruz...Biz Gibiler Korktukca;MİRASTAN yesin...Afiyet Olsun...

'Bir Korkunun,Bin Sensiz Güne Eşit Olacağını Bilseydim;Şuan Seni Unutmaktan Korkuyor Olmazdım.'

Tolga Tabu