Bilirim Vuslatin Imkansiz Oldugunu..Bilirim...
Bir Seni Bilmemisim..Bir Seni Cozememisim Onca Zaman..Imkansiz Oldugunu Bilirdim Ama Hep Sevme Ihtimalini Bekledim..Bekledim..Bekledim..Aylarca...Gunlerce...Saatlerce Bekledim Bir Gun Seversin Belki Diye..
Olmadi..
Bir Turlu Sevemedin Yuregimi..Bir Turlu Tarafima Bakmadin...Ara Sira Yapiyordun Sakalar, Arasira Usurken Ortuyordun Cekentinle Ustumu...Hastalandigimda Yanima Kosuyordun...Sariliyordun 'Ne Oldu Sana Yine Hayatim' Diyordun...
Umutlaniyordum..
Her Hareketinden Bir Seyler Cikartiyordum..Ama Imkansizligin Hala Devam Ediyordu...Bariz Gosteriyordu Imkansizlik Kendini...Nereye Gidersek Arkamizdan Geliyordu...Goruyordum...Hissediyordum..
'Elinde Sonunda Bir Gun Bitecek Bu Arkadaslik' Diyordun...Ben 'Asla' Diyordum...Kendi Yuregimede Soyluyordum Bunu 'Asla Bitirmem' Diye..Yuregim Kabullenemiyordu Sensizligi..Korkuyordum Sensizlikten..
Emindim Kendimden ..Sende Oyle...Emindik..Birakmayacaktik Birbirimizi...
Ama...Olmadi..
Hayat..Bir Turlu Birakmadi Pesimizi Imkansizlikla Beraber...Ne Kadar Yakinsam Sana Hep O Kadar Uzaktim...Imkansizlikla Pespese Kovalandik Aylarca..
Nerden Bilecektik Hayatin Bize Bu Oyunu Oynayacagini...Kabullenemedim..Bir Turlu Senin Benden Alinmana Kabullenemedim Ilk Baslarda..Ama..Daha Fazla Imkansizligin Pesimde Takilmasina Izin Veremezdim...Artik Imkansizlik Tamamen Senin Olmustu...Ben Kalbimi Koydum Bavuluma Gidiyordum...
Simdi Cok Bambaskayim...Sensizde Yasayabiliyorum..Dunyanin Sensizde Cok Guzel Bir Sekilde Dondugune Sahit Oldum...Sensiz Ve Sizsiz Hayat...
Onceleri Aklim Bile Almazdi Sevdigim Cocuk Ve En Yakin Arkadasimsiz Hayatta Yasayamazdim Derdim..Ama Suan O Kadar Mutluyum ki Hayatimda Hic Olmadigim Kadar...
Unutmak...Sanildigindan Hic De Zor Degilmis..Unutulan Kisi Icin Ise Tam Bir Facia Olabilirmis :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder